Viering van de Heilige Mis
St.-Martinuskerk (Dorpskring 0, 3210 Lubbeek): 11 uur: eucharistieviering
St.-Pieterskerk (Kerkplein 1, 3212 Pellenberg): 10 uur : gebedsdienst
Zaterdagsvieringen
Kapel Onze Lieve Vrouw van Lubbeek (Binkomstraat 18a, 3210 Lubbeek): 8 uur: eucharistieviering
St.- Martinuskerk (Dorpskring 0, 3210 Lubbeek): 18 uur: eucharistieviering. Opgelet: bij Eerste Communie- en Vormselvieringen vervalt de daarop volgende avondviering
Weekvieringen
St.-Martinuskerk (Dorpskring 0, 3210 Lubbeek): 19 uur: eucharistieviering behalve op maandag
Preken tijdens misviering
VANITAS VANITATUM
Pred. 1, 2; 2, 21-23
“IJdelheid der ijdelheden”, zegt Prediker, “Alles is ijdelheid”.
Nog beter in het gehoor ligt waarschijnlijk de Latijnse vertaling: “Vanitas vanitatum, omnia vanitas”. In de Hebreeuwse basistekst heet dat: “Havel havalim, kahol havel”.
Het woord ijdelheid is dus niet echt een goede vertaling omdat het in onze taal de betekenis heeft van protserigheid, uit zijn op complimentjes.
Terwijl het Hebreeuwse “havel” slaat op het beetje lucht dat wij uitademen en dat zichtbaar wordt in een koude omgeving. Een beetje lucht dus, zo goed als niets, vluchtig, niks blijvends, waardeloos dus. . .
En volgens Prediker slaat dat op al ons tobben en wroeten om toch maar zoveel mogelijk rijkdom te verwerven met het oog op het genieten ervan in je oude dag. Maar. . . misschien komt die oude dag nooit. Misschien sterf je wel—zoals de man in het evangelie—eer het zover is.
En dan komt het resultaat van je levenslang gezwoeg in handen van een erfgenaam die misschien maar 1 dag nodig heeft om alles erdoor te jagen.
Waartoe hebben al dat werk, al die zorgen en vooral het levenslange opschorten van het genieten van je werk dan gediend!?
ZINLOOS
Prediker is een wat speciale figuur. Je kan stellen dat hij dichter bij onze huidige mentaliteit staat dan bij die van het Oude Testament.
Hij relativeert zowat alles. Hij is wel overtuigd dat ziekte en ongeluk geen straf van God zijn en dat gelukkig-zijn geen beloning is voor een goed leven.
Het enige wat wij volgens Prediker moeten doen is respect hebben voor God en voor wat God wil. Maar hier knelt juist het schoentje: Prediker is zelf de eerste om te zeggen dat wij niet weten wat God wil. God is onkenbaar en onbegrijpelijk voor ons.
Het enige wat wij dus kunnen doen, nog steeds volgens Prediker, is proberen toch een beetje te genieten van de eenvoudige dingen van het leven.
Maar voor de rest vooral niet te vlug denken dat wij weten hoe wij juist moeten leven. Wij moeten onszelf niets inbeelden. God is meester over het leven.
En Hij beslist over alles. Wij weten niet hoe en waarom. Je kent die uitdrukking wel: “God gaat via mysterieuze wegen” en “Hij schrijft recht op kromme lijnen”.
Veel inzicht voor ons is er dus niet. En dus komt het voor Prediker wat magertjes neer op: “Probeer een beetje te genieten van de kleine mooie dingen van het leven”.
Het is niet echt een pessimistische visie, maar het scheelt toch niet veel.
JEZUS
Heel anders wordt dat bij Jezus. Jezus geeft ons wel duidelijke richtlijnen.
Geen gedetailleerde wetten en regels, maar wel handige richtingwijzers.
Het hoofdprincipe bij Hem is: leg het doel van je leven en bezigzijn buiten jezelf.
Open je ogen, je oren en je hart voor de anderen en voor. . . De Andere.
De voorbije zondagslezingen en eigenlijk het hele evangelie gaan daarover.
De Barmhartige Samaritaan, Martha en Maria, het aanleren van het Onzevader . . .
Alles ademt dezelfde Boodschap: stap af van de zorg voor je eigen persoontje, het altijd maar bezig zijn met jezelf, met alles wat je welstand en het genieten ervan doet toenemen.
En hou op met in die dingen je levensgeluk te zoeken. Zou levensgeluk niet meer te maken hebben met voelen en weten dat je ZINVOL leeft. En dat zinvol leven vind je alleen door de focus van je handelen buiten jezelf te leggen.
Door je te richten naar wat God van je wil en dus op wat je kan betekenen voor anderen.
HARMONIE
En daarmee is niet alleen een antwoord gegeven op de toch wel belangrijke vraag van gelovigen naar wat God van ons wil. Maar tegelijk wordt hier de kern, het basisprincipe zelf van het christelijk geloof, blootgelegd.
Leven in harmonie met God kan je alleen maar door te leven in harmonie met zijn mensen en met heel de schepping. Alleen als je daarin slaagt zal je je leven als zinvol ervaren en zal je ook echt gelukkig zijn.
Soms denk ik—ook uit eigen ervaring—dat het tomeloos najagen van genot en plezier, niets anders is dan het zoeken naar een troostprijs voor het feit dat je niet gelukkig bent.
Het droef makende besef dat je niet gelukkig bent, daar begint het.
En dát probeer je dan te compenseren met het jagen naar genot.
Een gelukkig en als zinvol ervaren leven is een leven dat zich inzet voor anderen.
Omdat zo’n leven overeenkomt met wat je wil in het diepste van jezelf.
Daar mag dan gerust wat slagroom bij.
Maar het is niet de slagroom die je gelukkig maakt.
RELATIE MET GOD
Heb. 11, 1-2, 8-19
“Het geloof”, zegt Paulus, “is een vaste grond van wat wij hopen, het overtuigt ons van de werkelijkheid van onzichtbare dingen”.
En dan geeft hij een aantal voorbeelden van wat grote mannen uit ons verleden hebben gedaan omwille van hun geloof. Maar het is goed het onderscheid te blijven zien tussen het geloof zelf, de inhoud van dat geloof, datgene waarin men precies gelooft enerzijds en de houding, de actie die er een gevolg van is.
Ook in onze tijd is het geen overbodige luxe te blijven zien dat er een duidelijk onderscheid is tussen wat men nu precies gelooft, en de morele consequenties die daaruit voortvloeien.
Als christenen zich inzetten voor vrede en rechtvaardigheid dan is dat de consequentie, het gevolg van hun geloof dat God houdt van elke mens en dat Hij mensen wil nodig hebben om zijn liefde gestalte te geven.
WORDEND
God is niet de Almachtige “Onbeweeglijke Beweger”, Hij is geen theater-god die alles volmaakt heeft gemaakt en die wat toch nog misloopt, onmiddellijk kan fiksen.
Neen, de wereld is gewoon onaf, onvolmaakt, hij is nog altijd “wordend”, “in wording”. En God wil ons nodig hebben om zijn liefde uit te dragen, zijn koninkrijk van vrede en rechtvaardigheid en geluk tot stand te brengen.
Die God, die onuitsprekelijke God, die wij nooit gezien hebben, die wil dus met ons een relatie aangaan.
Die spreekt tot ons via profeten, via gebeurtenissen, of rechtstreeks in ons hart.
Dat is ons geloof. Wij geloven in een God die onnoemelijk veel houdt van ieder van ons. En die ons niet alleen vol liefde in het leven gewild heeft maar die ook nu nog grote dingen aan ons doet, als wij er maar oog en oor en hart naar hebben.
ANTWOORD
Een God die ook een antwoord van ons verwacht, een dankbaar antwoord op wat Hij met mensen voorheeft. En dat antwoord van ons is ons moreel handelen dat helemaal in de lijn wil liggen van Gods liefde voor de mensen.
Maar dat morele handelen van ons is—nog eens—niet ons geloof zelf maar het gevolg ervan. Ons geloof zelf betreft de opvatting dat God wil dat wij even sterk van elkaar houden als Hij van ons houdt. En Hij wil ons daartoe voortdurend uitnodigen. Hij wil niets opdringen. Niets is zo in strijd met de liefde, als de geliefde iets opdringen. En daarom zoekt Hij ook contact met ons, op duizend verschillende manieren, maar zelden onontkoombaar.
GEVOLGEN
Maar de tact waarmee God te werk gaat, wil hoegenaamd niet zeggen dat onwil of geen interesse van onze kant geen gevolgen zou hebben.
Ons geloof zegt immers ook dat God zoveel van ons houdt dat Hij ons uiteindelijk wil opnemen in zijn eigen leven om voor eeuwig gelukkig te zijn bij Hem.
En precies daarom doet Jezus zoveel inspanningen om ons voortdurend op het hart te drukken: wees waakzaam. Verspeel je kansen niet. Sta klaar als God aanklopt. Niet alleen op het ultieme moment voor je dood, maar heel je leven lang, telkens als Hij zich laat voelen en om een antwoord vraagt.
Ook als je niet meteen een geweldig antwoord kan geven op zijn vraag, luister dan tenminste met dankbare eerbied, alleen al omdat je beseft dat het GOD is die contact met je zoekt.